1 juni 2015 Even een stukje vliegen

Zondagavond zijn we vertrokken richting Schiphol, we hebben een nachtje hotel geboekt bij het Best Western Schiphol zodat we maandag niet hoeven te stressen om op tijd door de maandag ochtend spitst op schiphol te zijn. Na een goede nachtrust om 6.30 uur opgestaan, gedoucht en ontbeten op ons gemakje en dan richtig de parkeerplaats. Om 9 uur aangekomen bij de terminal hoeven we alleen nog maar de bagage bij de drop-off af te geven, eerste schrik moment een op het oog kilometers lange rij, dat gaat even duren vandaar dat je 3 uur van te voren aanwezig moet zijn. Tot onze opluchting gaat het vrij vlot. Na een kwartiertje aanschuiven moeten we de bagage zelf inchecken bij een machine, dit is ook vrij eenvoudig en door naar de douane controle ook dit gaat snel geen lange wacht rijen, Eelco met zijn boeven gezicht mag zonder problemen door en ik met mijn engele gezichtje ook natuurlijk. Na de douane valt het ons op dat Schiphol een flinke opknapbeurt krijgt de helft staat in de steigers. Zo eerst koffie we hebben tijd zat. Dan naar gate F09, onderweg nog wat winkels kijken en dan wachten bij de gate. Na een half uurtje oeps de gate wordt gewijzigd naar E18, weer heel het eind terug naar de andere kant, de tijd gaat zo wel goed vooruit en we blijven in beweging, we moeten nog 9 uur stilzitten. Alles verloopt op schema en om 13.45 zit iedereen in het vliegtuig. Niet dus 1 passagier is missing en de koffers moeten uit de kist 3 in totaal. Een half uurtje vertraging. Vancouver here we come. Voor ons de eerste keer vliegen met KLM, we hebben de 2 achterste stoelen uitgezocht bij het inchecken die vinden wij altijd het prettigst. Wat een service aan boord, volop eten, drinken, snacks en zelfs een ijsje zonder iets te moeten bijbetalen. De crew is ontzettend vriendelijk en geïnteresseerd in onze reisplannen. Volgens de gezagvoerder vliegen we korter daarom zullen we op schema landen. Onderweg vliegen we over Groenland, het is vrij helder en hebben een prachtig uitzicht op de ijsmassa en gletsjers. Stipt om 14.00 landen we na een rustige vlucht van 9 uur op Vancouver. We zijn alweer zo door de douane en bagage duurt ook niet lang. Door naar Alamo voor de auto, een spiksplinternieuwe Ford suv Edge in een mooie blauwe kleur met maar 5 km op de teller. We worden verwent, een zeer mooie en luxe bak chick hóór. We moeten een halfuur rijden naar het hotel, tis even wennen aan de automaat en het verkeer maar ook dit gaat vlotjes en rond 4 uur komen we aan bij het hotel. Inchecken op de 24 ste verdieping. Op het eerste zicht lijkt het hotel wat tegen te vallen is wat gedateerd, maar wel schoon. We zitten toch geen dagen in hotel dus geen probleem. Even uitrusten maar niet gaan slapen het is hier nu 5 uur in de middag zo 2 uur 's nachts bij jullie en we moeten proberen wakker te blijven tot 10 uur. Rond 6 uur gaan we de buurt verkennen en nog een hapje eten. We zitten in Robsonstreet een van de winkel straten van Vancouver. Wat ons meteen opvalt is de vele daklozen in de stad. Ze liggen her en der te slapen. Het tweede ding is de massa's Chinezen. Bij aankomst op het vliegveld vonden we het raar dat alles ook in het Chinees vermeld staat zelfs de reclame borden. De man van Alamo vertelden ons al dat er een invasie aan de gang is van rijke Chinezen die hier komen wonen. Het is inderdaad níet te missen het krioelt ervan. De eerst indruk van Vancouver is toch anders dan we ons voorgesteld hadden, maar het is ook een beetje bewolkt en misserig weer dus dan lijkt het ook wat troosteloos. We vinden een Italiaans restaurant en gaan een hapje eten. Ik neem een zalm salade en Eelco het typisch Italiaans gerecht fish and chips :-). Maar des al niet te min heerlijke verse vis en friet. Ook mijn salade smaakt heerlijk vers. Nog een koffietje na en terug naar het hotel. Rond 9 uur gaan we naar bed om nog wat re surfen op het net. En nu om 1 uur midden in de nacht klaar wakker en de blog aan het schrijven. Dit moet ook bijgehouden worden tóch. Morgen de stad gaan verkennen genoeg te zien hier volgens de boeken, we gaan het meemaken. Tot morgen we gaan nu nog wat proberen te slapen.