Port Angeles 13 juli

Vandaag vroeg onderweg naar Neah Bay en Cape Flattery het westelijkste punt van Amerika. Deze weg gaat langs een heel groot deel van de baai van Juan de Fucca. Maar wat we erg jammer vinden is dat je er erg weinig van ziet onderweg behalve op een paar stop plaatsen langs de weg. heel de kust staat vol met grote bomen die tot aan of in het water lopen, wat het zicht erg beperkt. Het is een flink eind rijden maar het eindpunt is uiteindelijk de moeite waard. We mogen wel van geluk spreken dat het niet erg druk is want het platform met uitzicht op de westelijkste punt is erg klein. Om dit te bereiken moet je nog een flink stuk lopen door de bossen soms wat steil naar beneden. op zich goed te doen alleen terug naar boven zijn kuitenbijters.

Het Olympic national park is erg anders dan alle andere parken die we voorheen bezocht hebben, je moet hier erg lange stukken rijden en dan ook weer de zelfde weg terug. Dit vinden wij niet zo en dan vooral als je een eind rijd en het valt dan wat tegen als je er bent.

Morgen gaan we verder met de reis dan gaan we richtig Ocean Shores, dan rijden we langs de Grote Oceaan kust met zijn bijzondere stranden.